Üzerinde hemen herkes bir şeyler yazdı çizdi, savunan oldu, eleştiren oldu... Peki nedir bu "Zorunlu Katılımlı Bireysel Emeklilik Sistemi"... Aslında bu yazıma başlamadan önce bende çok fazla net bir fikir sahibi değildim ve gönüllü olarak katıldığımız bireysel emeklilik sistemlerinden farksız olduğunu düşünüyordum. Bu düşüncemden dolayı da ılımlı bir bakış açısıyla yaklaşıyordum. Ancak bugün Cumhuriyet gazetesinin Cumhuriyet Akademi ekinde sayın Asya Saydam'ın yazısını okuduktan sonra sisteme karşı olan bütün ılımlı yaklaşamım değişiti ve bende biraz araştırma gereği duydum.
Şimdi bana diyeceksiniz ki "Şimdiye kadar niye araştırmadın?" Haklısınız bu benim bir sorunum.Ancak bu sorunda bireysel emeklilik sisteminin bende uyandırmış olduğu insanları birikim yapmaya teşvik etmesi algısından kaynaklanıyor. Uzun lafın kısası araştırmalarımdan sonra gördüm ki çalışanın brüt ücreti üzerinden kesilen bu katkı payına işverenin herhangi bir katkısı bulunmamakla birlikte sistemden belli bir süre içerisinde ayrılmazsanız verdiğiniz paradan kesinti yapılıyor. Yani sizlerden zorla kesilen ücreti bile alamıyorsunuz.
Bunun yanı sıra siz ücreti ödemek dışında hiçbir kısmında bu sisteme dahil olurken seçici olamıyorsunuz. Neden mi? Çünkü işveren sizin adınıza bir bireysel emeklilik şirketi ile anlaşıyor ve o şirketin fonlarından herhangi birini sizin adınıza seçiyor ve üstüne maaşınızdan sizin paranızı kesip bu fona yatırıyor. Yani siz, sizin için işvereninize teklif edilen fonlardan ya da teklif veren şirketlerden hiçbirini seçemediğiniz gibi zorunlu olarak bu fona ücretinizden pay veriyorsunuz.
Görünüşte herşey her ne kadar otomatiğe bağlanmış güzel bir sistem gibi görünse de bu sistemin para vermek dışında hiçbir noktasında müdahil olamadığınız için ne yazık ki uygulama esnasında pek çok sorun çıkacak gibi duruyor.
